İlk Teyp Satışa Çıktı

 

Bant; Elektrik sinyallerini saklamak ve gerektiğinde yeniden işaretlere dönüştürmek amacıyla kullanılan kayıt cihazlarına verilen isimdir. İngilizce teyp kaydedici anlamına gelen teyp kaydedici (teyp kaydedici) kelimesinden gelmektedir.

Birden fazla kaydedilebilen manyetik şeritler, teyp cihazlarında kayıt ortamı olarak kullanılır. Bu cihazların yardımıyla; ses, görüntü vb. veriler kaydedilebilir ve örnek veya sayısal veriler olarak okunabilir. 2005 yılında kullanımdan kaldırılan Sony firmasının bir ürünü olan DAT (Digital Audio Tape) dijital veri kaydı yapabilen cihazlardan biridir. Optik sürücüler, sabit disklerin ve okunabilir-yazılabilir bellek yongalarının geliştirilmesiyle dijital veri depolama için teyp cihazlarının kullanımını azaltmıştır.

ABD'li mühendis Oberlin Smith, manyetik medyanın kaydedilebileceği fikrini ortaya atan ilk kişi oldu. Smith, konuyla ilgili fikirlerini 1888'de Electrical World dergisine yazdığı bir makalede yayınladı. 1894'te Danimarkalı kaşif Valdemar Poulsen, sesi elektrik sinyallerine dönüştürerek manyetik bir ortamda saklamayı başardı ve 1898'de Danimarka patentini aldı. telgraf olarak adlandırdığı bu cihaz için. İlk günlerde kullanılamayan bu keşif, 1927 yılında ABD Deniz Kuvvetleri Araştırma Laboratuvarlarında yapılan çalışmalarla geliştirilmiş ve kayıt telinin alternatif akımla (Eng: AC Bias) düzenlenmesi yöntemi keşfedilmiştir.

1930'larda Alman Magnetophone Şirketi kağıt bant yerine plastik bant icat etti. Nazi Almanya'sında kasetler yaygın bir propaganda aracı olarak kullanıldı.

Bant, esas olarak bandı çalıştıran motor mekanizmasından, amplifikatörden (amplifikatör) ve bir manyetik alan oluşturan veya manyetik alan başını ve elektrik sinyallerini güçlendiren hoparlörü içerir. Genel olarak, motor kayışı bantlardan saniyede 38, 19, 9.5 ve 4.75 cm hareket eder. Yüksek hız, kaliteli ses kaydına neden olur. Normal ev bantlarında bant hızı 9.5 veya 4.75 cm / sn'dir. Kayıt kafasına eklenen ek bir özellik ile, bir kaset üzerine dört ayrı kayıt kaydetmek mümkündür. Kayıt kafası, her seferinde kasetin bir bölümünü kaydeder. Bu özelliği kullanarak stereofonik bantlar yapılmıştır. Dört ayrı kayıt özelliği, bir kaset üzerinde çeşitli seslerin montajına izin vererek sese bir yankı görüntüsü verir.

Kayıt işlemi

Kaydedilecek, mikrofondan ses olarak alınan ve amplifikatörden geçen elektrik sinyali, kafa adı verilen bir bobin ile manyetik bir demir banda uygulanır. Bant basit bir hızla kafanın çok yakınından geçirilir. Kafadaki bobin, yoğunluğu elektrik sinyalinin gücüne bağlı olarak değişen bir manyetik alan oluşturur. Bu manyetik alan manyetik malzeme partiküllerini sinyal yoğunluğuna göre bant üzerinde konumlandırır. Manyetik partiküller, kaydedilecek bant üzerinde mıknatıslanmamış olmalıdır. Önceden kaydedilmiş kaset her defasında silinir ve yeni bir kayıt yapılır.

Seslendirme süreci

Bant, kaydedilen hızda kafanın üzerinden geçirilirse, bu sefer kafadaki manyetik akı yoğunluğu, bant üzerindeki manyetik malzemenin düzenine bağlı olarak değişir. Manyetik akımın değişmesine paralel olarak kafa içindeki bobinde voltaj değiştikçe istenilen elektrik sinyali elde edilir. Bu sinyaller güçlendirildikten sonra hoparlörden ses olarak alınır.

Kayıt silme

Kayıt silme iki türdür. İlk yöntem; bant, bir makara olarak güçlü alternatif akımla elde edilen manyetik alana yerleştirilir. Manyetik alan yavaş yavaş sıfıra getirilir. İkinci yöntem, kayıt kafasının yanına yerleştirilmiş ikinci bir kafa ile banda güçlü bir yüksek frekanslı manyetik alan uygulamaktır.