Luna 13 uzay
aracı, Dünya yörüngesinde dönen bir platformdan Ay'a doğru fırlatıldı ve 24
Aralık 1966'da Oceanus Procellarum ("Fırtınalar Okyanusu") bölgesinde
yumuşak bir iniş gerçekleştirdi .
Uzay aracının taç
yaprağı kaplaması açıldı, antenler kuruldu ve yere inişten dört dakika sonra
Dünya'ya radyo iletimleri başladı. 25 ve 26 Aralık 1966'da, uzay aracı
televizyon sistemi, farklı Güneş açılarında yakındaki ay manzarasının
panoramalarını yayınladı. Her panoramanın iletilmesi yaklaşık 100 dakika gerektiriyordu.
Uzay aracı, mekanik ve fiziksel özellikler ve Ay yüzeyinin kozmik ışın
yansıtıcılığı hakkında veri elde etmek için mekanik bir toprak ölçüm
penetrometresi , bir dinamograf ve bir radyasyon dansitometresi ile donatıldı .
Uzay aracından gelen iletimler 28 Aralık 1966'da kesildi.
Luna 13, Ay'ın
yüzeyine başarılı bir şekilde inen üçüncü uzay aracı oldu ( Luna 9 ve American
Surveyor 1'den sonra ). Sonda, 24 Aralık 1966'da UT 18: 01'de Fırtınalar
Okyanusuna , 18 ° 52 'kuzey enleminde ve 62 ° 3' batı boylamında Krafft ve
Seleucus kraterleri arasına indi . Selefinin aksine, daha ağır olan Luna 13
lander (113 kilogram), olağan görüntüleme sistemine ek olarak bir dizi bilimsel
alet taşıdı.
İniş aracının
basınçlı çerçevesi içindeki üç eksenli bir ivmeölçer, toprak yapısını 20 ila 30
santimetre (7,9 ila 11,8 inç) derinliğe kadar belirlemek için çarpma sırasında
iniş kuvvetlerini kaydetti. Bir çift yaylı bom da konuşlandırıldı. Bu bomlardan
biri , ay regolitine nüfuz etmek için gereken kuvvetleri ölçmek için
tasarlanmış bir penetrometre taşıyordu - delici kuvvet, çok küçük bir patlayıcı
yük tarafından sağlanır. Diğer bomda bir geri saçılım dansitometresi vardı bu,
ay yüzeyine yakın regolitinin yoğunluğunu anlamak için kullanıldı. Dört
radyometre, 117 ± 3 ° C'lik bir öğlen sıcaklığını gösteren yüzeyden kızılötesi
radyasyon kaydederken, bir radyasyon detektörü radyasyon seviyelerinin insanlar
için tehlikeli olandan daha az olacağını belirtti.
Lander, Ay
yüzeyinin toplam beş panoramasını geri döndürdü ve Luna 9 tarafından görülenden
daha düzgün bir arazi gösterdi. İki kameradan biri (stereo görüntüleri
döndürmeyi amaçlayan) başarısız oldu, ancak bu fotoğrafların kalitesini
düşürmedi. Penetrometre 800Kg de regolith yoğunluğunu ölçen / m 3
Tamamen başarılı
bir görevin ardından, 28 Aralık günü saat 06:13 UTC'de, yerleşik piller bitince
temas kesildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder